Październik

pamięci Jana Cocteau

Ptaki październikowe

schylają zmęczone głowy

jak w zadymionych zwierciadłach

stoją jesienne sady

anioły i papugi

obsiadły winogrady

jeszcze te trochę liści

jeszcze jagód dwie kiści

i okruszyny w koszyku

już po wiosennym krzyku

już po zielonych godach

śpi papierowa uroda

już wszyscy gwiezdni ptacy

zaświecili

już wszyscy letni bracia

ulecieli

zasypia jeden za drugim

pod liściem przywiędniętym

i nikt już nie pamięta

ja może jeden pamiętam

i może jeszcze kto drugi

Jarosław Iwaszkiewicz, Krągły rok