Słonie

Czerwone wydmy błyszczą niby oceany,

Kiedy płoną milczące, opadłszy w swe łoże,

A nieruchome fale rysują w przestworze

Widnokrąg, skąd się wyziew rozpostarł miedziany.



Śladu życia ni zgiełku. Wszystkie lwy, już syte,

Usnęły w głębi jaskiń, odległych o mile,

A żyrafy rozbiegły się między daktyle,

Nad źródło przez krwiożercze pantery odkryte.



Ani jednej ptaszyny już skrzydło nie muska

Powietrza, w którym krąży wielka kula słońca.

Czasem jakiegoś węża kręta smuga lśniąca

Zegnie grzbiet — połyskliwa zaiskrzy się łuska.



Pod bladym niebem przestwór wre rozpłomieniony.

Ale podczas gdy wszystko śpi w posępnej dali,

Słonie o grzbietach szorstkich, wędrowcy wytrwali,

Ku swej ojczyźnie ciągną przez pustynne strony.



Zbliżają się — powłóczą piaszczystą nawałę

Gdzieś spoza widnokręgu, niby ciemne skały:

Żeby nie zboczyć z drogi, którą raz obrały,

Pod pewną, twardą stopą kruszą wydmy całe.



Starzec, co idzie przodem, to ich wódz. Ma skórę

Niby pień, przez niejedno stoczony stulecie.

Jego łeb zda się głazem — a kręgi na grzbiecie

Przy najmniejszym wysiłku unoszą się w górę.



Nie przyśpieszonym nigdy, jednostajnym marszem

Wiedzie rzędy obrosłych pyłem towarzyszy;

I w ślad za nim, piaszczystą ryjąc bruzdę, w ciszy,

Ciężcy pielgrzymi dążą, wierni patriarsze.



Rozpięte uszy, trąba wsadzona do pyska;

Kroczą, stuliwszy oczy; dyszy krąg ich brzucha,

I pot w żarkim powietrzu niby mgiełka bucha,

A wokół rój brzęczących owadów rozbłyska.



Lecz cóż znaczy pragnienie i muchy-szyderca,

I słońce, które parzy pomarszczone ciemię?

Marzą im się dalekie, opuszczone ziemie,

Szumne gaje figowców — ojczyzna ich serca.



Ujrzą rzekę, co tryska z wielkich gór szczeliny,

Gdzie tęgi hipopotam topiele roztrąca;

Kędy rzucając cienie, w poświacie miesiąca,

Schodziły pić o zmierzchu przez miażdżone trzciny.



I tak ciągną statecznie, spokojnie, ochoczo,

Jak gdyby smuga ciemna na piaskach bez miary,

Aż pustynia odzyska swój bezruch prastary,

Gdy potężni wędrowcy horyzont przekroczą.

Leconte de Lisle

przekład Janusz Strasburger