Gdy przyszedł znów, ja w dłonie obie skryłam twarz. Rzekł mi:
"Nie bój się nic, któż widział uścisk nasz? — Kto widział nas?
Księżyc i noc.
I gwiazdy też, i pierwszy brzask. Miesiąc przeglądał się
w jeziorze i zdradził wodzie, tej spod wierzb. Jeziora toń szepnęła
wiosłu.
A wiosło wypluskało łodzi, a rybakowi łódź. Eheu, eheu,
i gdybyż na tem koniec był! Ale rybak powiedział kobiecie.
Kobiecie rybak rzekł, i matka i siostry i ojciec mój i cała
Hellada się dowie".
Pierre Louÿs
przekład Allan Kosko
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz