Mruganie gwiazd

Czekaj. Oto zaślubin godzina już bliska,

Ponad nami pył gwiezdny, mrugając, rozbłyska,

I zbierać można z nieba czary kryształowej

Te gwiazdy, by kochanków postroić w nie głowy.

Czas spoczął. I pod jego chronią się opiekę

Ci, co przyszli lub idą w przestrzenie dalekie. —

Dzieci Nocy! Wnet Życie otworzy nam wrota,

A w górze gwiazd wciąż czuwa nieskończoność złota!

Verner von Heidenstam

tłum. Zuzanna Rabska