Jabłko

Stoczyło się jabłko ze skrzyni na ziemię.

Pakuj swoje manatki. Możesz sobie odejść.



Oparła się plecami o drzwi

I krzyknęła oczami:

Na Boga, proszę cię, nie!

Ale ja powiedziałem, że mam tego dość;

wstałem,

podniosłem jabłko,

zakurzone i jeszcze zielone

i położyłem je na stole.

Nie przestawała prosić,

podeszła do stołu,

płakała.

Patrzyła na mnie, wycierała jabłko,

płakała.

W końcu powiedziałem: Połóż to jabłko i idź!



Sprawa wzięła obrót taki jak przewidywałem.

To obojętne że w innym porządku.

Otworzyła drzwi,

zbladłem i powiedziałem: Zostań!

Ale spakowała swe rzeczy i odeszła.



Stoczyło się jabłko ze skrzyni na ziemię.

Miroslav Válek

przekład Antoni Brosz