Babuni

                                                          Henryk Rodakowski, Matka

Twarzy pociągły i twardy owal,

Czarna suknia do kostek...

Młoda babuniu! A kto całował

Usta twoje wyniosłe?


Ręce, w pałacu od świateł złotym,


Grały Szopena sonaty...

I włosy spięte w spiralne sploty

Wokół twarzy twej lodowatej.


Twe ciemne oczy patrzą tak władczo,


jakbyś bronić się była gotowa.

Młode kobiety tak wcale nie patrzą,

Kim jesteś, babuniu młoda?


Ile uniosłaś ze sobą nadziei


(Jaki żar duszę prześwietlał?)

W nienasycone otchłanie ziemi,

Polko dwudziestoletnia!


Dzień był łagodny, wiatr wiał od gór.


Zgasły gwiazdy ciemne i srogie.

— Babuniu! — Czy ten okrutny bunt

W sercu mym — nie po tobie?...

Marina Cwietajewa

przekład Joanna Salamon

*

Бабушке



Продолговатый и твердый овал,


Черного платья раструбы...


Юная бабушка! Кто целовал

Ваши надменные губы?


Руки, которые в залах дворца


Вальсы Шопена играли...

По сторонам ледяного лица

Локоны, в виде спирали.


Темный, прямой и взыскательный взгляд.


Взгляд, к обороне готовый.

Юные женщины так не глядят.

Юная бабушка, кто вы?


Сколько возможностей вы унесли,


И невозможностей — сколько? —

В ненасытимую прорву земли,

Двадцатилетняя полька!


День был невинен, и ветер был свеж.

Темные звезды погасли.

— Бабушка! — Этот жестокий мятеж

В сердце моем — не от вас ли?...