Nie spali cię już słońce lata [Piosenka z Cymbelina]

Nie spali cię już słońce lata,

       Z nóg cię nie zwalą zim zamiecie;

Za to, coś zrobić miał dla świata,

       Wziąłeś zapłatę na tym świecie;

Kominiarczyka, dworzanina —

To samo czeka: piach i glina.



Nie wiążą cię już możnych prawa,

       I nie dosięgnie cios tyrana;

Dąb to dla ciebie wiotka trawa —

       Trawa jak dąb jest niezachwiana.

Berło, laur, złoto, pyszna mina —

Jedno je czeka: piach i glina.



Nie straszy cię już blask błyskawic

       Ani brzemienna gromem chmura;

Nie można skrzywdzić cię, zniesławić;

       Nie wiesz, co rozkosz, co tortura.

Kto kocha, o tym zapomina —

Lecz też go czeka piach i glina.

William Shakespeare

przekład Stanisław Barańczak