Autoportret radosny

Nie myślcie, że jestem nieszczęśliwy.

Cieszę się, że myślę.

Myślcie, że się cieszę.



Świadomość jest tańcem radości.

moja świadomość tańczy

        przed lampą deszczu

        przed łupiną ściany

        przed sklepem spożywczym z wiecami kapusty

        przed ustami mówiących przyjaciół

        przed własną ręką nieoczekiwaną

        przed niewydrążoną rzeźbą rzeczywistości —

w przepychu najlepszej zabawy

i najwznioślejszego nabożeństwa

nieoddzielnie

moja świadomość tańczy.



A kiedy porwie się taniec,

zwyczajem każdego kłębka,

pójdę do nieba —

         gdzie się nic nie czuje,

         gdzie od początku byłem, zanim byłem,

         gdzie już do końca będę, gdy będę,

         tam —  radość nie do opisania.

.   .   .   .   .   .


To wszystko.

Miron Białoszewski