Czas wszystko zmienia

Czy rzekę w swym biegu zatrzymać się da?

Czy wiatrom zabroni ktoś chmury rozgonić?

Czy może znów odżyć liść, który raz spadł?

I czy może zatrzymać się Ziemia?

Jeśli nie, czemu czasem dziwimy się tak

Że i w nas czas wszystko zmienia?



Więc patrzymy przed siebie, mniej ważne jest dziś

I nieważna jest przeszłość, to, co było — odeszło

Dzień po nocy, po burzy słońce musi znów przyjść

Łez dzisiejszych nie wolno przeceniać

To, co wczoraj straciłeś, jutro los odda ci

Bowiem czas, czas wszystko zmienia



Gdy nie chce cię widzieć, zamyka ci drzwi

Jakaś ważna osoba, której tak się podoba

Nie proś w progu, nie czekaj, nie przejmuj się tym

Wróć do domu, nie okaż zdziwienia

Kiedy ważna osoba zjawi się u twych drzwi

Bowiem czas, czas wszystko zmienia



Ojcowie i matki, jeśli trudno jest wam

Sprawiedliwie osądzić waszych dzieci poglądy

To wspomnijcie, że z wami był też problem ten sam

Wszystkie znały go już pokolenia

Nie próbujcie z tym walczyć, bo daremny to plan

Bowiem czas, czas wszystko zmienia



Z roku na rok, niestety, nie ubywa nam lat

Lecz przynajmniej po części się stajemy mądrzejsi

Mało mądrych jest jednak, mało mądrych aż tak

Żeby miało to dla nich znaczenie

Że swą wagę utraci każdy ważny dziś fakt

Bowiem czas, czas wszystko zmienia

Bob Dylan

przekład Jacek Korczakowski