Głosy




Wymarzone, ukochane głosy

tych, co umarli, albo tych, co dla nas

tak są straceni, jak gdyby umarli.



Czasem do nas przemawiają w snach,

czasem je w zadumaniu słyszy umysł.



A z ich brzmieniem powracają na chwilę

dźwięki najpierwszej naszego życia poezji,

jak muzyka, która nocą, gdzieś w dali, dogasa.



Konstandinos Kawafis

przekład Zygmunt Kubiak

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz