Był wieczór...
Śpiewaliśmy pieśni...
Patrzyliśmy w chmury...
Wróżyliśmy z kwiatów
Nadeszła noc...
Będziemy wróżyć z gwiazd...
Będziemy słuchać szumu rzek...
Będziemy śpiewać pieśni...
I stanie się świt...
Będziemy wróżyć z lotu ptaków...
Będziemy śpiewać pieśni...
I...przyjdzie nam żyć!
słysząc tylko dźwięk wody czasu,
która porywa serce...
Jaime Torres Bodet
[Upłynął nam wieczór...]
Upłynął nam wieczór
na śpiewaniu pieśni,
na pogoni za obłokiem
i na zrywaniu płatków kwiatu.
Upłynęła nam noc
na odmawianiu modlitwy,
na rozmowie z gwiazdą
i na umieraniu z kwiatem.
I upłynie nam ranek
na powrocie do tej piosenki,
na pogoni za innym obłokiem
i na zrywaniu płatków innego kwiatu.
I upłynie nam życie
bez usłyszenia innego szmeru
oprócz wody godzin,
co porywa ze sobą serce...
*
Canción de las voces serenas
Se nos ha ido la tarde
en cantar una canción,
en perseguir una nube
y en deshojar una flor.
Se nos ha ido la noche
en decir una oración,
en hablar con una estrella
y en morir con una flor.
Y se nos irá la aurora
en volver a esa canción,
en perseguir otra nube
y en deshojar otra flor.
Y se nos irá la vida
sin sentir otro rumor
que el del agua de las horas
que se lleva el corazón...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz